NNK16 KOTWA WKRĘCANA DO CIENKICH SPOIN

Symbol produktu: NNK

Długość (mm): 160

Średnica (mm): 4

Materiał:

Wyciąg z normy PN-B-03002:1919 Konstrukcje murowe niezbrojone. Projektowanie i obliczanie: „Konstrukcje murowe należy tak zaprojektować, aby przez cały przewidywany okres użytkowania w określonych warunkach środowiskowych i przy właściwej konserwacji odpowiadały założonemu przeznaczeniu”. Aby spełnić te wymogi, należy zastosować odpowiedni materiał. Jedynym materiałem, który nadaje się do wykonywania kotew, jest stal nierdzewna kwasoodporna. Wszystkie kotwy zabezpieczane powierzchniowo są niedoskonałe (cynkowanie, maczane w lepiku lub zaczynie cementowym itp.). Dzieje się tak dlatego, że w czasie ich montażu i pracy w murze, łatwo może zostać uszkodzona warstwa zabezpieczająca i kotwa ulega korozji. Jest to niebezpieczne zjawisko, zwłaszcza w przypadku kotew ocynkowanych, gdzie na styku żelaza i cynku momentalnie wytwarza się ogniwo korozji.

Średnica:

Elewacja jest obciążona parciem i ssaniem wiatru, w związku z tym kotwy muszą odznaczać się dużą wytrzymałością na ściskanie i rozciąganie. Powinny przy tym być wykonane z materiału na tyle elastycznego, żeby umożliwić oddzielną pracę elewacji i ściany zasadniczej. Zbyt sztywne kotwy mogą doprowadzić do spękania elewacji (np. w czasie ogrzewania słońcem nie pozwolą na przemieszczanie się elewacji względem ścian wewnętrznych). W związku z tym kotwy nie mogą być za grube. Zalecana średnica to 4mm. Przy dużych obciążeniach wiatrem zwiększa się po prostu liczbę kotew na 1m2 elewacji.

Rozmieszczenie:

Liczba kotew na 1m2 zależy od parcia i ssania wiatru w danej strefie, odległości elewacji od ściany nośnej, powierzchni ściany, nasłonecznienia oraz innych czynników i powinna być każdorazowo przeliczona przez konstruktora. W 99przypadkach na 100, sprawdza się liczba 5szt/m2. W takim przypadku kotwy umieszcza się co 50cm w rozstawie poziomym i co 40-45cm w rozstawie pionowym, w ten sposób aby „mijały” się one między soba. Dodatkowo wokół otworów (okiennych i drzwiowych) umieszcza się kotwy liniowo (3szt na metr bieżący).

Rodzaje:

Kotwy można podzielić na dwie grupy:

• kotwy wkładane w spoiny

• kotwy do późniejszego montażu

Kotwy wkładane w spoiny:

Przeznaczone są do wkładania w zaprawę podczas wznoszenia ściany wewnętrznej. W zależności od technologii wznoszenia ściany wewnętrzej (rodzaju zaprawy), stosuje się dwa rodzaje kotew:

• kotwy do zapraw tradycyjnych

• kotwy do cienkich spoin

Obie grupy kotew najlepiej sprawdzaja się w przypadkach, gdy moduł wysokości elementów ściany nośnej jest wielokrotnością wysokości cegieł elewacyjnych (lub jest po prostu taki sam). Główną zaletą takich kotew jest bardzo prosty montaż. Wadą – konieczność odginania w przypadku, kiedy spoiny obu ścian nie pokrywają się ze sobą.

Kotwy do późniejszego montażu:

Stosowane są w kilku przypadkach:

• ściana nośna wykonana jest z materiału uniemożliwiającego osadzenie kotew do zapraw tradycyjnych oraz do cienkich spoin (np. ściana żelbetowa)

• istnieją duże rozbieżności w modułach wysokości elementów użytych do budowy ścian i wystapiłaby konieczność znacznego odginania kotew

• wykonujemy elewację na ścianie już istniejącej

• chcemy zmniejszyć ryzyko wypadku na budowie (skaleczenia pracowników o wystające z muru kotwy).

Technologia montażu:

• naniesienie na ścianę linii poziomych (wymierzonych w ten sposób, aby pokrywały się ze spoinami przyszłej ściany elewacyjnej) w rozstawie 45-50cm.

• Wywiercenie na tych liniach otworów co 50cm pod przyszłe kotwy

• włożenie w otwory kołków rozporowych nylonowych, odpowiednich do danego rodzaju ściany (inne kołki stosuje się do ścian betonowych, ceramicznych czy gazobetonowych)

• wkręcenie lub wbicie w kołki kotew (pomocne w tym celu mogą być przyrządy do wkręcania lub wbijania)